Door Zefanja Hoogers
Terugkijken
We halen nog eens op wat een opbouwwerker eigenlijk doet: ‘Het is een taak om zo optimaal mogelijk samen met bewoners de leefbaarheid van een wijk te verbeteren. Vaak is dat ook intermediair werk tussen wat bewoners willen en vervolgens samenwerking opzoeken met partners als de politie, de politiek en een corporatie.’ Toen Rob in 1998 begon in Klarendal, trof hij ‘puinhoop’. De beruchte drugsrellen uit de jaren 80 van de vorige eeuw waren nog geen tien jaar achter de rug, de politiek had er aandacht aan besteed, maar die was met een volgend college ook weer helemaal verdwenen. ‘Het was als een plumpudding in gezakt, bewoners hadden absoluut geen vertrouwen in de politiek en ik vroeg me af waar ik moest beginnen!’ Het geluid ‘Als je in Klarendal niets doet, ga je terug naar de jaren 80!’ werd gehoord, waarop burgemeester en wethouders in het jaar 2000 het voortouw in het project ‘Klarendal Kom Op!’ namen, later ook gefinancierd door rijksbudgetten voor ‘grotestedenbeleid’. Er ontstond een geleidelijke omslag, daarna werd Klarendal ook nog een Vogelaarwijk en is er veel geïnvesteerd in onderwijs, sociaal en fysiek. Rob was er allemaal bij.
Diepte- en hoogtepunten
In Klarendal is er lang discussie gevoerd over een nieuw te bouwen moskee, waar veel weerstand tegen was vanuit de wijk. ‘Ik probeerde te luisteren naar de bezwaren en werd persoonlijk uitgescholden als exponent die iets fouts wilde met de wijk. Dat vond ik wel heel zwaar. Maar eigenlijk was het ook weer een hoogtepunt: door in gesprek te gaan met de actiegroep is er namelijk een samenwerking ontstaan en zijn we op één lijn gekomen.’ Op het Stadhuis is in 2017 na jaren discussie tégen de bouw van een nieuwe moskee gestemd en plannen gingen van de baan. ‘De politiek beslist uiteindelijk, dat weet je van tevoren. Mijn rol was het proces goed begeleiden.’
Rob noemt graag ook een hoogtepunt: ‘Klarendallers zijn in principe kritisch op beroepskrachten. Het was daarom bijzonder om gevraagd te worden door een familie hen bij te staan tijdens de uitvaart van een belangrijk familielid. Na zoveel jaren heb je toch het vertrouwen gekregen, dat is ontroerend.’ Een ander hoogtepunt volgt binnenkort: ‘De familie Onstein van de Leuke Linde heeft me aangeboden om voor mijn afscheid hun tent op te zetten en de middag op de bouwspeelplaats te organiseren. Geweldig!’
Andere tijden breken aan
Rob ziet er tegen op om met pensioen te gaan. ‘Ik ben wel gevraagd om gespreksleider te zijn voor het wijkplatform van Malburgen, of voor het bestuur van De Wasplaats, maar ik weet het eigenlijk nog niet. Fijn dat ik meer vrije tijd heb, maar ik zou best 16 uur per week nog wat willen doen!’
Er zijn veranderingen in de stad gaande voor het opbouwwerk sinds het gemeentelijke programma ‘Van Wijken Weten’, waarbij ambtenaren in de wijken werken in plaats van op het stadskantoor. ‘Het idee er achter spreekt me erg aan. Maar er wordt anders naar opbouwwerk gekeken, het krijgt een andere rol en er wordt meer in opdracht gewerkt. Ik weet niet precies hoe het verder gaat met bijvoorbeeld het Bewonersoverleg. Zou ik daar nog in passen? Mijn opvolger gaat haar weg vinden in die veranderingen.’
Dit artikel verscheen eerder geprint in de wijkkrant van voorjaar 2019.
