Op donderdag 9 januari kwamen bewoners en netwerkpartners naar het Inloophuis in Sint Marten om afscheid te nemen van buurtpastor Ellie Smeekens. De ruimte was afgeladen en Ellie werd geëerd met toespraken, speciaal gecomponeerde liedjes, cadeaus en lange rijen om haar te bedanken. ‘Toen ik dacht dat er niemand in mijn leven was, was jij er wel’, bedankt een bewoner haar.
De Klarendalse wijkkrant interviewde haar afgelopen november.
De behoefte aan een buurtpastor blijft
Door Carmen Harmsen
In 2015 is Ellie Smeekens begonnen als coördinator van het Inloophuis Sint Marten en als buurtpastor in o.a. de wijken Klarendal en Sint Marten. Bijna 10 jaar later, begin 2025, stopt zij met deze werkzaamheden. Tijd voor een terugblik.
Voor iedereen was die behoefte weer anders
‘Als buurtpastor ben ik vooral veel de wijk ingegaan, om met mensen in contact te komen. Dat contact ontstond vooral met mensen in kwetsbare situaties. Door een praatje te maken probeerde ik vertrouwen op te bouwen. Soms bleef het bij gesprekken op straat of aan de deur, bij anderen kwam ik ook binnen. Voor iedereen was die behoefte weer anders, voor mij maakte dat geen verschil. Als je elkaar vaker spreekt, hoeft het niet altijd over zware onderwerpen te gaan. Maar als het dan eens minder goed ging, was het voor mensen makkelijker daarover te praten omdat we een vertrouwensband opgebouwd hadden. Ik ben geen hulpverlener, maar heb wel regelmatig kunnen fungeren als een schakel tussen mensen en hulpverlenende instanties. Ik was dan zeg maar de smeerolie tussen die twee.’
Ellie vertelt het verhaal van een man die kampte met psychoses, maar nooit behandelingen of medicatie wilde. Wel sprak hij zo nu en dan met Ellie, al liet hij haar nooit in zijn huis toe. Totdat hij ernstig ziek werd. ‘Toen liet hij mij toch binnen en gaandeweg mochten anderen ook bij hem komen om hem te helpen. Dat kwam voort uit de band die wij in de jaren daarvoor hadden opgebouwd.’
De financiering stopt
Het buurtpastoraat is verbonden aan de Rooms Katholieke parochie, maar Ellie sprak met iedereen die daar behoefte aan had, ongeacht geloof of overtuiging. ‘Voor mij deed Geert Rozema dit werk, en daarvoor was het Jan Brugman. Helaas komt er nu geen nieuwe opvolger omdat de financiering stopt. Dat vind ik erg jammer, want de behoefte aan een buurtpastor blijft. Gelukkig blijft het Inloophuis Sint Marten bestaan, daar worden allerlei activiteiten georganiseerd en zijn veel vrijwilligers bij betrokken. Het Inloophuis zag ik altijd als de binnendienst, en het buurtpastoraat als de buitendienst. Daar stond ik naast de mensen, soms werd pas gaandeweg duidelijk wat ik voor iemand kon betekenen. Ik heb geleerd dat dit werk het moest hebben van de lange duur, van de organische aansluiting. Zo bouwde ik iets op om er te kunnen zijn wanneer het nodig was.’
De redactie wenst Ellie veel plezier met haar welverdiende vrije tijd!